FutoMaki - Ιαπωνική βραδιά


Πριν λίγο καιρό η αδερφή μου και ο καλός της (τρελαμένοι και οι δύο με Ιαπωνία) μας ετοίμασαν μια βραδιά με Ιαπωνικά εδέσματα. 
Ο Παναγιώτης μας υποδέχτηκε με Sake (παραδοσιακό ποτό Ιαπωνίας) 


και μετά έκανε τα δικά του στην κουζίνα...δεν μπορούσα να μείνω φυσικά αμέτοχη,δεν είχα φωτογραφική μηχανή μαζί μου αλλά και το κινητό μια χαρά την έκανε την δουλειά που ήθελα!Φωτογράφησα βήμα βήμα τις συνταγές και θα της αναρτήσω με την πρώτη ευκαιρία. Αφού ετοιμάστηκαν όλα, η βραδιά έκλεισε κάπως έτσι--->(φωτο). 


Όλα ήταν υπέροχα, Γιουλίτσα και Παναγιώτη σας ευχαριστούμε πολύ.

 Η πρώτη συνταγή από τον Παναγιώτη έφτασε με mail και σας την παρουσιάζω.


                                   ~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.

FUTOMAKI

Υλικά για 1 FutoMaki : 
  • 1 Φύκι για sushi
  • 1 κούπα (περίπου) Ιαπωνικό ρύζι
  • Wasabi (ποσότητα όσο μισό μπιζέλι,ΠΡΟΣΟΧΗ είναι καυτερό δεν γλείφουμε δάχτυλα)
  • αγγούρι σε μπαστουνάκια
  • καβούρι - καβουρόψιχα σε μπαστουνάκια
  • μεμβράνη ή μπαμπού για τύλιγμα sushi

Εκτέλεση:
Φτιάχνουμε το ρύζι σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου (συνήθως το βράζουμε με 2 φλ.νερο,μια κουταλιά ξύδι και ζάχαρη στην μύτη του κουταλιού του γλυκού).Το Ιαπωνικό ρύζι είναι λασπώδες - κολλώδες.

Μέχρι να βράσει το ρύζι κόβουμε το αγγούρι και το καβούρι σε ισομεγέθη μπαστουνάκια.Το καβούρι το έχουμε βράσει πρώτα για 2'-3'.

Στην μεμβράνη για sushi στρώνουμε ένα φύλλο φύκι.

Με το δάχτυλό μας περνάμε μια πάρα πολύ λεπτή στρώση wasabi επάνω στο φύκι. (Προσοχή είναι ΠΟΛΥ καυτερό).

Μόλις βράσει το ρύζι και κρυώσει τόσο ώστε να μπορείτε να το πιάσετε με τα χέρια το απλώνουμε πάνω στο φύκι αφήνοντας μικρό περιθώριο στο πλάι για το τύλιγμα.

Στη συνέχεια προσθέτουμε το καβούρι και το αγγούρι κατα μήκος, όπως φαίνεται στην φωτογραφία, και συνεχίζουμε με άλλη μια στρώση ρύζι απο πάνω.

Προσοχή στο τύλιγμα του φυκιού.Καθώς το τυλίγουμε και κάνουμε μισή περιστροφή, πιέζουμε  καλά ώστε να συμπιεστούν τα υλικά και να κλείσει σωστά το ρολό (όπως στην φωτο).

Τοποθετούμε το ρολό σε πιάτο και το βάζουμε στο ψυγείο για 15' τουλάχιστον να κρυώσει και να σφίξει.

Βγάζουμε από το ψυγείο και κόβουμε με καλό μαχαίρι σε ροδέλες.
 Έτοιμο!!



Καλή όρεξη!!!

***Θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα σε άλλες αναρτήσεις.

Σχόλια

  1. στην επόμενη ιαπωνική βραδιά, παρακαλώ να είμαι καλεσμένη!
    λατρεύω το σούσι! και γενικά την ιαπωνική κουζίνα και κουλτούρα...
    το κινητό έκανε φοβερή δουλειά, πάντως.
    πρέπει να περάσατε υπέροχα. σας ζηλεύω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ μια από τα ίδια με εσένα και η αδερφή μου με το αγόρι της...μέχρι σε anime events πηγαίνουν και μαθαίνουν και Ιαπωνικά :)

    Είσαι ευπρόσδεκτη πάντως :))

    Δοκίμασε πάντως να φτιάξεις κάποια από τις αναρτησεις που θα κάνω,δεν είναι τόσο δύσκολα όσο φαίνονται!Τα υλικά μπορείς να τα βρείς πολύ εύκολα σε μεγάλα super market στα ασιατικά είδη ή σε κάποιο Ιαπωνικό μαγαζάκι τροφίμων στο Σύνταγμα κοντά στα Ιαπωνικα εστιατόρια (βλέπε FurinKazan κ.α.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν κ δε συμπαθώ ιδιαίτερα τις ξένες κουζίνες, αρχίζω και σε συμπαθώ! γιατί απλά σ αρεσουν τα καυτερά!!
    παιδί μου αν δε κλαίω απ το κάψιμο, δεν είναι αρκετά καυτερό! τι να λέμε τώρα!
    I love jalapenos, tabasco, chilli κ όλα τα καυτερά τα ωραία!!
    το φόρτε μου είναι το μπούκοβο και οι πιπεριές οι πράσινες, λεπτές και μακριές, ψημένες στα κάρβουνα με λαδοξιδο!!
    γιαμ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό μήνα Pandora!
    Ωραίες οι φωτογραφίες κι από το κινητό ακόμα!
    Να πω την dark μου αλήθεια, απορώ γιατί το σούσι έχει γίνει τόσο διάσημο...
    Δύσκολο στην παρασκευή του δεν είναι, τα υλικά να υπάρχουν μόνο. Από 'κει και πέρα, την όλη "δουλειά" την κάνει η εμφάνιση, γιατί η γεύση... νερόβραστη, ανάλατη και το wasabi μακράν το χειρότερο καυτερό πράγμα που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου (και είμαι κι εγώ φαν των καυτερών π.χ. πιπεριές, μπούκοβο).
    Σάκε, έχω επίσης δοκιμάσει, αυτό πίνεται τουλάχιστον, αλλά μέχρι εκεί...

    Ξέρω ότι η γιαπωνέζικη κουζίνα έχει και εδώ πολλούς πιστούς οπαδούς που θα πέσουν να με φάνε, αλλά πως να το κάνουμε, γούστα είναι αυτά...

    Ευτυχώς γι' αυτή τη χώρα, που υπάρχουν οι πολεμικές τέχνες, οι σαμουράι και τα καρτούν με σχέδιο manga... :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Μαρία.... Χαχα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και όπως κατάλαβες κι εγώ τρελαίνομαι για καθτερά. Για το λόγο αυτό αγαπημένη ξένη κουζίνα είναι η μεξικάνικη :) Όσο για το σουσι δεν τρελαίνομαι αλλά μια φορά στο τόσο μου αρέσει. Αυτά, να είσαι καλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Dark chef κατ´αρχην σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, άργησα να απαντήσω γιατί είμαι διακοπές στην όμορφη Μυτιλήνη. Λοιπόν το σούσι ούτε για εμένα είναι κάτι το συναρπαστικό. Δεν τρώω τα ωμά αλλά τα ρύζια και το California maki το τρώω όπως και το σνιτσελ. Το σάκε εντάξει. Σαν γεύσεις τις βρίσκω χειρουργικές αλλά πάντα μου αρέσει να δοκιμάζω ξένες κουζίνες. Φυσικά όπως είδες δεν έπαιζε να μην κάνω ανάρτηση τέτοιες συνταγές καθότι δεν τις βρίσκεις κάθε μέρα και δεύτερον κακά τα ψέματα αρέσει σε αρκετούς :))) Όσο για τα εθιμα τις πολεμικές τέχνες και τα manga να σου πω απλά ότι η αδερφή μου και το αγόρι της που μας έκανε το παραπάνω τραπέζι μαθαίνουν Ιαπωνικά και πηγαίνουν σε πάρτυ manga στην Αθήνα, τέλειο; Έχουν ολό το παλετάκι χιχι :)) Θα ακολουθήσουν εν καιρώ και άλλες συνταγές οι οποίες τρώγονται άφοβα (δοκιμασμένα πράγματα). Καλό βράδυ, να περνάς καλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κατ αρχην χαιρομαι παρα πολυ που υπαρχουν ανθρωποι που ασχολουνται με την ιαπωνικη κουζινα και κατ οικον.
    Δε θελω να σας στεναχωρησω αλλα δε μπορειτε να φανταστειτε τη γευση-τον τροπο παρασκευης και τα υλικα που χρησιμοποιουνται στο σουσι μεχρι να επισκεφτειτε την Ιαπωνια. Το να τρως σουσι στην Ελλαδα ειναι σας να δοκιμαζεις σουβλακι με απ ολα στο Νεπαλ,σε αυτο κατεληξα μετα το ταξιδι μου στο Τοκυο. Αν σας ενδιαφερει μπορω να σας διηγηθω ιστορια στη Fukiji Market (κατι σαν παγκοσμιο Χρηματιστηριο Ψαριων)στην οποια φαγαμε ενα πιατο με διαφορα ειδη σουσι για πρωινο στις 07.30 πμ. Ή για τα μικρα συνοικιακα εστιατορια στο IKebukuro που χωραγαν μονο 4 σκαμπο σ εναν παγκο αλλα δοκιμασαμε εκει τις ωραιοτερες γευσεις της ζωης μας. Δεν ειναι τυχαιο που η Umami εχει εντοπιστει μονο στην ιαπωνικη κουζινα. Αυτα. καλη συνεχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φίλε/η Ανώνυμε/η θα χαρώ πολύ να διαβάσω την ιστορία σου. Δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου μέχρι να επισκεφθώ κι εγώ την Ιαπωνία κάτι που μάλλον θα το κάνει πρώτα η αδερφή μου σίγουρα. Όπως θα διάβασες στην ανάρτησή μου h βραδιά με τις Ιαπωνικές γεύσεις ήταν ιδέα και πράξη της αδερφής μου και του καλού της οι οποίοι είναι και οι δύο λάτρεις της Ιαπωνικής κουλτούρας γενικότερα. Μαθαίνουν ήδη την Ιαπωνική γλώσσα και είναι στα άμεσα μελλοντικά τους σχέδια ένα ταξίδι στην Ιαπωνία. Θα χαρούν κι αυτοί πολύ να διαβάσουν τις εμπειρίες σου. Να είσαι καλά και ευχαριστώ για το σχόλιό σου. (μπορείς αν θες να αφήνεις κάποιο ψευδώνυμο για να διευκολύνεται ο διάλογος).

    Εγώ για να είμαι και ειλικρινής οι γνώσεις μου και οι εμπειρίες μου γύρω από την Ιαπωνική κουζίνα περιορίζονται στα γνωστά Ιαπωνικά εστιατόρια της Αθήνας και στις παραπάνω γεύσεις:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις